تاریخچه ژئوممبران

در سال 1970 در استخراج مواد معدنی از ورق ژئوممبران استفاده شد و از این جا بود که این ورق‌ها در تمام دنیا محبوب شد و در برندهای مختلف تولید شد که هر کدام از این برندها تلاش کرده‌اند که محصول باکیفیتی را تولید و روانه بازارها کنند. در سال‌های نخستین ورق ژئوممبران تنوع زیادی نداشت؛ ولی امروزه در مدل و درجه کیفی مختلفی تولید می‌شود که می‌توان به ژئوممبران لمینت شده، pvc، پلی‌اتیلن، ضدباکتری و ژئوممبران مضرس‌دار اشاره کرد. در تاریخچه ژئوممبران با ورقی مواجه هستیم که عدم نفوذپذیری در خاک مهم‌ترین ویژگی‌ آن است؛ ولی امروزه ویژگی‌های زیادی مانند جوش‌پذیری و مقاومت به این نوع محصول اضافه شده است. 

این ورق‌ها در برابر مواد شیمیایی از مقاومت بالایی برخوردار هستند. به همین دلیل به راحتی تخریب نمی‌شوند و از بین نمی‌روند. خاصیت جوش‌پذیری یکی دیگر از ویژگی‌های این نوع ورق‌ها است به همین دلیل با دستگاه‌های مخصوص جوش ژئوممبران می‌توانید لبه‌های این ورق‌ها را حرارت دهید و بعد از این که به دمای لازم رسیده‌اند، می‌توانید آن‌ها را به یکدیگر با یک غلطک فشرده کنید. در تاریخچه ژئوممبران استفاده از دستگاه‌های جوش حرارتی برای جوشکاری جایگاه خاصی نداشت؛ ولی امروزه به دلیل پیشرفت فناوری از این دستگاه‌ها استفاده می‌شود.

مواد پلیمری طول عمر بالاتری نسبت به مواد آلی طبیعی دارند و این فاکتوری است که باعث شده استفاده از متریال ژئوسنتتیک شده روند رو به رشد و صعودی داشته باشد. در سال 1870 اولین متریال پلیمری که مورد استفاده قرار گرفت، سلولز نیترات بود. محصولات ژئوسنتتیک انواع مختلفی دارند که هر کدام از کاربردهای خاصی برخوردار هستند. Pvc  در سال 1939، پلی آمد یا نایلون و پلی اتیلن با چگالی پایین در سال 1953و پلی‌اتیلن با چگالی بالا در سال 1955 مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

محصولات ژئوسنتتیک از ترکیبات پلی‌اتیلن، پلی‌آمید، پلی‌استر و پلی‌پروپیلن تشکیل شده‌اند. در سال ۱۹۳۹ pvc به عنوان عایقی برای آستر‌کشی مورد استفاده قرار گرفت و برای عایق‌بندی اغلب از ژئوممبران پی وی سی استفاده می‌کرده‌اند. در سال 1953 در دانشگاه یوتا در آمریکا از مواد عایق پلیمری به عنوان عایق رطوبت و ضدآب استفاده کرده‌اند و در همان سال برای پوشش کانال در مونتانو از ژئوممبران پلی‌اتیلن استفاده کرده‌اند و در همان سال برای پروژه‌ای آبیاری از pvc استفاده شد.

در همان سال‌ها از این متریال در اروپا و کشورهایی مانند انگلستان و هلند استفاده شد. به طور مثال در هلند برای روکش مخازن ذخیره آب، سدها و تونل‌ها از قیر تقویت شده با پلی‌آمید استفاده شد. استفاده از پلی‌اتیلن با چگالی سنگین HDPE  در انتهای دهه ۱۹۶۰ و ابتدای 197۰ افزایش یافت. برای ذخیره‌سازی و انتقال آب از عایق ژئوممبران استفاده شد.